The present study aims to determine the role of the Hungarian language in European polyglot dictionaries in the 16th and 17th centuries and thus to establish its position within the group of European languages. The study is based on earlier findings by Gabriele Stein (1989) concerning the role of English in 16th-century multilingual wordlists, and it addresses two questions: 1) How often was the Hungarian language included in polyglots compared to other European languages? 2) Did Hungarian hold a similar position to other vernaculars in the dictionaries considered?
It was examined which languages were included in the polyglots published during the period under discussion and how many times each vernacular appeared in a dictionary. Moreover, the contents of selected dictionaries were analysed. Results indicate that Hungarian played an important, though not key role in European polyglot dictionaries of the 16th and 17th centuries and that its position among other European languages was not marginal at the time.
Burke, P. (2009). Języki i społeczności w Europie wczesnonowożytnej. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
Claes, F. (1971). Lijst van Nederlandse woordenlijsten en woordenboeken gedrukt tot 1600. De Gulden Passer, 49: 130–221.
Droszt-Tonelli, O. (1933). Pesthy Gábor Nomenclaturájának eredete. Széphalom, 7: 51–53. Available at: http://acta.bibl.u-szeged.hu/20741/1/szephalom_007_051-053.pdf (Accessed: 20 August 2023).
Fabbri, M. (1979). A bibliography of Hispanic dictionaries. Catalan, Galican, Spanish, Spanish in Latin America and the Philippines. Galeati, Imola.
Jones, W.J. (2000). German lexicography in the European context: a descriptive bibliography of printed dictionaries and word lists containing German language (1600–1700). Walter de Gruyter, Berlin–New York.
Katičić, R. (2005). Lodereckerův slovník – lexikografické dílo a kulturní památka. In: Sedmerojezični rječnik. Novi Liber, Zagreb, pp. 16–49.
Labarre, A. (1975). Bibliographie du Dictionarium d’Ambrogio Calepino (1502–1779). Koerner, Baden-Baden.
Niedehere, H.J. (1999). Bibliografia cronologica de la linguistica, la gramatica y la lexicografia del espagnol (BICRES II), Desde el ano 1601 hasta el ano 1700. J. Benjamins, Amsterdam.
Plancke, É. (2019). Inventaire chronologique des dictionnaires, des lexiques et des vocabulaires imprimés, rédigés en langue française ou pour partie en langue française, des incunables à 1600. Available at: http://anthonominalie.fr/. (Accessed: 1 January 2019).
Rossebastiano Bart, A. (1984). Antichi vocabolari plurilingui d’uso popolare: la tradizione del Solenissimo Vochabuolista. Dell’Orso, Alessandria.
Samardžija, M. (2005). Charvátština ve Vrančićově a Lodereckerově slovníku. In: Sedmerojezični rječnik. Novi Sad, Zagreb, pp. 50–75.
Stein, G. (1989). The emerging role of English in the dictionaries of Renaissance Europe. Folia Linguistica Historica, 9(1): 29–138.
Víg, I. (2011). Verancsics Faustus Dictionariuma a korabeli európai kontextusban. Tinta Könyvkiadó, Budapest.
Calepinus, A. (1546). Pentaglottos. Antverpiae, typis Aegidii Copenii Diesth.
Calepinus, A. (1565). Dictionarium. Lugduni, apud Theobaldum Paganum.
Calepinus, A. (1568). Dictionarium hexaglottum. Basileae, ex officina Henricpetrina.
Calepinus, A. (1570a). Dictionarium septem linguarum. Basileae, ex officina Henricpetrina.
Calepinus, A. (1570b). Dictionarium. Lugduni, venundatur apud Simphorianum Berauld.
Calepinus, A. (1584). Dictionarium octo linguarum. Basileae, per Sebastianum Henricpetri.
Calepinus, A. (1586). Dictionarium decem linguarum. Lugduni, Etienne Michel.
Calepinus, A. (1588). Dictionarium octo linguarum. Parisiis, apud Gulielium Chaudiere.
Calepinus, A. (1590). Dictionarium undecim linguarum. Basileae, per Sebastianum Henricpetri.
Calepinus, A. (1654). Linguarum novem dictionarium. Lugd. Batavorum, Ex officina Francisci Hackii.
Decimator, H. (1605). Sylvae vocabulorum et phrasium octo linguarum. Lipsiae, Cura et sumtibus Henningi Grosii, Bibliop. Lipsiens.
Decimator, H. (1606). Thesaurus linguarum. Lipsiae, impensis Iohannis Franci Bibliopolae Magdeburgensis.
Emmelius, H. (1592). Sylva quinquelinguis vocabulorum et phrasium. Basilea, Impensis Ludovici König Bibliopol. Basilie.
Henischius, G. (1616). Teütsche Sprach und Weissheit. Augustae Vindelicorum, Typis Davidis Franci.
Junius, H. (1567). Nomenclator, omnium rerum propria nomina variis linguis explicata indicans. Antverpiae, ex officina Christophori Plantini.
Le dictionaire des huict langaiges. (1552). A Paris, chez la veufue Guillaume le Bret.
Le dictionnaire des six langues. (1631). A Rouen, chez David Ferrand.
Lodereckerus, P. (1605). Dictionarium septem diversarum linguarum. Pragae, apud Nicolaum Straus.
Megiserus, H. (1613). Thesaurus polyglottus vel Dictionarium multilingue. Francofurti Ad Moenum, Sumptibus Authoris.
Mesgnien Meninski, F. (1680). Thesaurus linguarum orientalium. Viennae Austriae, typis et sumptibus Francisci a Mesgnien Meninski.
Minschaeus, J. (1617). Ductor in linguas. Londini, apud Ioannem Browne.
Minshaeus, I. (1627). Emendatio ductoris in linguas. London, printed by John Haviland.
Pannonius Pesthinus, G. (1538). Nomenclatura sex linguarum. Wien, Hans Singriener.
Quinque linguarum dilucidissimus dictionarius. (1534). Antverpiae, vaeneunt a Ioanne Steels in aedibus Delphorum.
Quinque linguarum utilissimus vocabularius. (1531). Norimbergae, apud Fridericum Peypus.
Quinque linguarum utilissimus vocabularius. (1533). Augsburg, Philipp Ulhart.
Schindler Oederanus, V. (1612). Lexicon pentaglotton. Francofurti ad Moenum, typis Joannis Jacobi Hennei.
Septem linguarum dilucidissimus vocabularius. (s.a.). Antverpiae, Henrick Peetersen van Middelborch.
Sex linguarum dilucidissimus dictionarius. (s.a.). Augustae Vindelicorum, Philippus Ulhartus excudebat.
Sumaran, J.A. (1626). Thesauri linguarum. Ingolstadii, Typis Gregori Haenlini.
Toscanella, O. (1568). Dittionario volgare et latino. In Venetia, Per Comin da Trino da Monferrato.
Verantius, F. (1595). Dictionarium quinque nobilissimarum Europae linguarum. Venetiis, apud Nicolaum Morettum.